تا تو باشی...

حقیقتش دلم خونه، این که تو این هوا تو خونه پای سیستم بشینی و عین سگ کارهای پایان نامه‌ی عقب افتادتو که با خر بازی هی عقب تر انداختی به جای این که بری تو پارک کنار راه‌آهن بشینی و کتاب بخونی و اتود بزنی و نفس بکشی خیلی ستمه البته ستمیه که خودم به خودم کردم... دندم نرم چشمم کور